The Substance

Zo nu en dan huur ik een film op Pathé thuis. Het doet mij denken aan de videotheek en ze hebben op deze streaming dienst heel veel leuke, mooi en spannende films. Ik blog vaak over Disney en vrolijke films, maar deze week heb ik een film gekozen die heel spannend is: The Substance. Dus hou je van een goede psychologische thriller met aspecten van horror, dan is deze film voor jou.

Maar waar gaat het over?

Elisabeth Sparkle (Demi Moore), een Hollywoodster van vijftig die plots haar carrière verliest. Ze grijpt naar een geheimzinnig serum: The Substance. Dit middel creëert een jongere, perfecte versie van haarzelf, Sue (gespeeld door Margaret Qualley). Maar er zit een strikte regel aan vast: elke zeven dagen moeten ze van lichaam wisselen. Lukt het beide versies om met elkaar samen te werken en mooi te blijven? Dat is de vraag.

Waarom is het voor mensen met NAH?

Het is een spannende film die makkelijk te volgen is. Daarnaast laat het ook zien dat je niet altijd het lichaam hebt dat je wilt. Bij NAH zit je vaak ook in een lichaam waar je niet voor gekozen hebt. Door bijvoorbeeld een hersenbloeding ben je verlamd geraakt. Hier kan je zelf niets aan doen, maar wat als je de mogelijkheid krijgt om een jongere betere, gezondere versie van jezelf te hebben, zonder lichamelijke problemen. Zou jij dat dan doen?

Symboliek in de film

Eigenlijk gaat de film over plastische chirurgie en dat je dat beter maar niet kan doen, want zonder ben je mooier. Het is een kritiek op het beeld dat we hebben naar Hollywood sterren. Acteurs moeten altijd mooi, jong en een strakgetrokken gezicht hebben. Maar wat je de laatste tijd vaak ziet is dat de vrouwen zich laten opereren en daarna een stuk minder mooi zijn. Denk aan Meg Ryan en Renée Zellweger. De film laat zien, dat plastische chirurgie net zo´n verslaving is als heroïne. Toen ik de film zag dacht ik gelijk aan Requiem for a Dream. Een hele heftige en zware drugsfilm. The Substance is dus niet een film als je even luchtig iets wilt kijken. Nee je moet er echt even de tijd voor nemen en als je hem hebt gekeken, denk je eigenlijk: wat heb ik nou net gezien. Maar daarom is deze film zo sterk. Het is nu 4 dagen geleden dat ik hem heb gezien en ik denk er nog steeds aan. Het maakt echt een impact op je en je gaat nadenken over wat is schoonheid.

Aanrader of flop?

De film is echt een aanrader. Maar zoals ik al zei, het is geen rustige, kalme film. Nee, het is een rauwe en heftige film. De film won verschillende prijzen en Demi Moore won een Golden Globe. Sommige zeggen dat het een horror is, maar ik kijk verder en zie een hele spannende thriller. Als je van veel bloed, bloot en viezigheid houdt, dan zit je bij deze film goed. Maar hou er rekening mee, het is geen film voor de zwakke maag. Durf jij hem te kijken? Liefs Sharita